Gepubliceerd op 27 september 2024 door Yidan Zhong
Wat zijn kunststofadditieven?
Kunststofadditieven zijn natuurlijke of synthetische anorganische of organische verbindingen die de eigenschappen van puur plastic veranderen of nieuwe eigenschappen toevoegen. Fabrikanten mengen hars met additieve masterbatches in specifieke verhoudingen op basis van de productvereisten en produceren vervolgens verschillende materialen. Na verwerking door middel van gieten, persen, vormen enz. neemt het initiële mengsel de gewenste vorm aan.
Het mengen van verschillende additieven met kunststofkorrels kan verschillende eigenschappen aan kunststoffen geven, zoals verhoogde taaiheid, betere isolatie en een glanzende afwerking. Het toevoegen van additieven aan kunststoffen maakt plastic voorwerpen niet alleen lichter, maar verbetert ook hun kleur, waardoor het product betrouwbaarder wordt voor gebruikers. Dit is de reden waarom 90% vankunststof productengebruiken wereldwijd additieven, omdat puur plastic over het algemeen geen taaiheid, duurzaamheid en sterkte heeft. Additieven moeten worden gecombineerd om plastic duurzaam te maken onder zware omgevingsomstandigheden.
Wat zijn tegenwoordig de meest voorkomende plasticadditieven?
1. Antiblokkeeradditieven (antikleefmiddel)
Hechting kan een negatieve invloed hebben op de verwerking en toepassingen van de film, waardoor de film soms onbruikbaar wordt. Anti-blokkeeradditieven ruwen het filmoppervlak op om een rekeffect te creëren, waardoor het contact tussen films wordt verminderd en wordt voorkomen dat ze aan elkaar plakken.
Antiblokkeermiddelen moeten zeer effectief zijn, met betrouwbare kwaliteit en stabiliteit, en weinig of geen invloed hebben op de filmprestaties, vooral bij LLDPE- en LDPE-films. Antiblokkeermiddelen worden vaak naast glijmiddelen gebruikt om een optimale verwerkingsomgeving voor films te creëren.
Gebruikelijke ingrediënten van antiblokkeeradditieven zijn onder meer synthetisch silica (SiO2) zoals pyrogeen silica, silicagel en zeoliet, of natuurlijk en mineraal SiO2 zoals klei, diatomeeënaarde, kwarts en talk. Synthetische materialen hebben het voordeel dat ze niet kristallijn zijn (waarbij kalkachtig stof wordt vermeden), terwijl natuurlijke materialen een speciale behandeling vereisen om stof te verminderen.
2. Zuiveringsmiddelen
Tijdens de verwerking kunnen factoren zoals vulstoffen of gerecycled plastic de producttransparantie verminderen. Klaringsmiddelen bieden een oplossing, verhogen de productglans en verlagen de productiekosten.
Zuiveringsmiddelen kunnen de duidelijkheid in een laag tempo verbeteren en tegelijkertijd potentiële winst opleveren door een kortere cyclustijd en energiebesparingen. Ze hebben geen negatieve invloed op las-, hechtings- of andere verwerkingsprestaties.
3. Kunststof vulstoffen
Plastic filler masterbatch, meestal gebaseerd op calciumcarbonaat (CaCO3), wordt in de plasticindustrie gebruikt om de eigenschappen van harsen of polymeerharsen te wijzigen, waardoor de productkosten worden verlaagd.
Het mengsel van steenpoeder, additieven en primaire hars wordt gesmolten tot vloeibare hars en afgekoeld tot korrels, die vervolgens worden gemengd met ruw plastic voor processen zoals blaasgieten, spinnen en spuitgieten om plastic producten te produceren.
Bij de verwerking van PP-kunststof hebben factoren als krimp en kromtrekken vaak invloed op de productkwaliteit. Verhardingsmiddelen helpen het vormen van producten te versnellen, kromtrekken te verminderen en de transparantie te verbeteren. Ze verkorten ook de perscycli, waardoor de productie-efficiëntie toeneemt.
4. UV-stabilisatoren (UV-additieven)
Ultraviolet licht kan de bindingen in polymeren verbreken, waardoor fotochemische afbraak ontstaat en kan leiden tot verkrijting, verkleuring en verlies van fysieke eigenschappen. UV-stabilisatoren zoals gehinderde amine-lichtstabilisatoren (HALS) neutraliseren vrije radicalen die verantwoordelijk zijn voor afbraak, waardoor de levensduur van het product wordt verlengd.
5. Antistatische additieven
Tijdens de verwerking genereren plastic korrels statische elektriciteit, waardoor stof naar het oppervlak wordt aangetrokken. Antistatische additieven verminderen de oppervlaktelading van de film, verbeteren de veiligheid en verminderen de stofophoping.
Soorten:
Niet-duurzame antistatische middelen: oppervlaktemiddelen, organische zouten, ethyleenglycol, polyethyleenglycol
Duurzame antistatische eigenschappen: polyhydroxypolyaminen (PHPA), polyalkylcopolymeren
6. Antiklonteradditieven
Films blijven vaak aan elkaar plakken als gevolg van kleefkrachten, tegengestelde ladingen of vacuümkrachten, waardoor het moeilijk wordt ze van elkaar te scheiden. Antiklonteradditieven ruwen het filmoppervlak op, zodat lucht klonteren voorkomt. In sommige speciale gevallen zijn antistatische elementen betrokken om de opbouw van lading te voorkomen.
7. Vlamvertragende additieven
Kunststoffen zijn licht ontvlambaar vanwege hun moleculaire structuur met koolstofketens. Vlamvertragers verbeteren de brandwerendheid door mechanismen zoals het vormen van beschermende lagen of het blussen van vrije radicalen.
Veel voorkomende vlamvertragers:
Gehalogeneerde vlamvertragers
DOPO-derivaten
Anorganisch: aluminiumhydroxide (Al(OH)3), magnesiumhydroxide (Mg(OH)2), rode fosfor
Organisch: fosfaten
8. Anticondensadditieven
Anticondensmiddelen voorkomen dat water condenseert op het oppervlak van plastic films in de vorm van druppels, wat vaak wordt waargenomen in voedselverpakkingen die in koelkasten of kassen worden bewaard. Deze middelen behouden de helderheid en voorkomen beslaan.
Veel voorkomende anticondensmiddelen:
PLA (polymelkzuur)
Lanxess AF DP1-1701
9. Optische witmakers
Optische witmakers, ook wel fluorescerende witmakers genoemd, worden vaak gebruikt om UV-licht te absorberen en zichtbaar licht uit te zenden, waardoor het uiterlijk van plastic producten wordt verbeterd. Dit helpt verkleuring te verminderen, vooral bij gerecyclede kunststoffen, waardoor kleuren helderder en levendiger worden.
Gangbare optische witmakers: OB-1, OB, KCB, FP (127), KSN, KB.
10. Additieven die de biologische afbraak ondersteunen
Het duurt lang voordat kunststoffen zijn afgebroken, waardoor milieuproblemen ontstaan. Additieven voor biologische afbraak, zoals Reverte, helpen de afbraak van plastic onder omgevingsinvloeden zoals zuurstof, zonlicht en temperatuur te versnellen.
Deze additieven helpen bij het transformeren van niet-biologisch afbreekbare kunststoffen in biologisch afbreekbare materialen, vergelijkbaar met natuurlijke entiteiten zoals bladeren of planten, en dragen bij aan de ecologische duurzaamheid.
Posttijd: 27 september 2024